تابع ویژه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جوابی برای معادلهٔ طبل مرتعش، که در همهٔ زمان‌ها ویژه‌تابع معادله لاپلاس روی قرص است.

توابع ویژه (Eigenfunctions) (یا ویژه‌توابع) همان نقش و جایگاهی در اعمال عملگرهای خطی بی‌نهایت بعدی بر توابع پیوستهٔ ریاضی به‌عهده دارد، که بردارهای ویژه به‌هنگام ضرب ماتریس‌های مربعی در بردارها.

کاربردها[ویرایش]

توابع ویژه نقشی حیاتی در بسیاری از میدان‌ها و زمینه‌های گوناگون علمی قدیم و جدید دارد. از جملهٔ این کاربردها می‌شود موارد زیر را برشمرد:

عملگر لاپلاس (لاپلاسی)[ویرایش]

شکل بالا یکی از مودهای ارتعاشی دامنه‌ای دایره شکل (طبل) را نشان می‌دهد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

ویژه‌

منابع[ویرایش]

  • Strang, Gilbert (July 19, 2005), Linear Algebra and Its Applications (4th ed.), Brooks Cole, ISBN 978-0-03-010567-8